گوشواره گیلاس

پرسشنامه آگاهی فراشناختی از راهبردهای خواندن قیمت: 8,000 تومان توضیحات دانلود پرسشنامه اضطراب قیمت: 4,500 تومان توضیحات دانلود پرسشنامه قدرت تخیل قیمت: 5,000 تومان توضیحات دانلود پرسشنامه سن گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

دقت کردین همیشه اونایی که میذارن میرن،شادترن؟معمولا اونایی که ترکمون میکنن حالشون از همیشه بهتره و حتی یه لحظه م احساس ناراحتی نمیکنن.انگار خوشحالترن بدون ما.همیشه اونایی که میذارن میرن انگار برنده بازی ان.اونا که ترک میشن بازنده ن.اونا که میذارن میرن هر روز خوشحالتر از دیروز،نه اثری از غم و غصه توش گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

-میگه خیلی دوستت دارم-خب-نمیتونم باورش کنم-چرا ؟-میترسم-از چی ؟-میترسم این همه راهو تا لب دریا برم و دریا خشک شه.میترسم تا خیالم از بودنش راحت شد ول کنه بره اونوقت با کله زمین بخورم.میترسم زیر پام یهو خالی شه.بازم بگم ؟!-اینا دلیل نمیشه که تو مقصر نباشی-ینی چی ؟-ینی تقصیر خودته همش.مجبور نیستی بری ت گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

خدایا...کجایی که ببینی اینجا جان انسانها چقدر ارزان شده.کجایی که ببینی چطور بساطشان را پهن کرده اند و جان ادم میفروشند.ازشان میپرسی چند؟ میگویند ارزان،اتش زدم به مالم.کجایی خدایا...کجایی که ببینی چطور جان ادم ها را به حراج گذاشته اند.کجایی خدایا...کجایی.دیگر روی این زمین کسی روی خوش زندگی را نخواهد گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

فکر میکردم دیگه هرگز عاشق کسی نمیشم.

تا اینکه تورو دیدم.

گوشواره گیلاس...

جایی در قلب تو هست که با هیچ چیز پر نمی شودبا هیچ دلخوشیبا هیچ شادی زودگذربا هیچ چیز پر نمی شودجایی سرد،تاریک و خالی در قلب تو هستکه حتی اگر هم پر شودمثل روز اولش نمی شودجایی خالی در قلب تو هستکه خالی بودنش تا ابد عذابت می دهدوقتی روشنی روز را پشت سر میگذاریو با هر راهی که میشناسی،از حقیقت فرار میکنیو گمان میکنی حالت خوب استاما با رسیدن شبهمه چیز عوض می شودناگهان جای خالی قلبت که دقیقا معلوم نیست کجاستدرد میگیردو این درد تا بینهایت دنیا عذابت می دهدآنوقت است که میفهمیاین جای خالی قرار نیست پر شود...و تا همیشه میماند...تا بینهایت...سرد،تاریک و خالی... گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

من همان قهوه ی تلخم.همان قهوه ی تلخی که خوردنش ابتدا برایت لذت بخش است...اما تلخی اش که آهسته آهسته به جانت نفوذ کرد،دلت را میزند.از خوردنش دست می کشی...شاید برای همین است کافه چی،همیشه فنجان های قهوه را نیمه تمام از روی میزها جمع می کند.قهوه های نیمه خورده...هیچ کس در این کافه ها،قهوه اش را  تمام نمی کند.جرعه اول شاید هیجان انگیز است...جرعه دوم به خاطر کنجکاوی...اما به جرعه های بعدی که می رسند از خوردنش پشیمان می شوند...تلخی اش دلشان را میزند...من همان قهوه ی تلخم...همان که اگر تحمل تلخی را نداشته باشی،پشیمان و نا امیدت می کند...همان قهوه ی تلخی که اگر به تلخی اش عادت نداشته باشی برایت مثل زهر تلخ است...من همان قهوه ی تلخم که برای نوشیدنش،باید عاشق تلخی باشی...باید تلخی را با جان و دل بخواهی...باید وقتی تلخی غافلگیرت کرد صبوری کنی تا به طعم تلخی عادت کنی...من همان قهوه تلخم که فقط شروعش هیجان دارد...پایانش اما،اگر عاشق تلخی نباشی، غمناک ترین پایانِ دنیاست...پایانش فنجان نیمه رها شده است...فنجانی که نیمه تمام می ماند...من همان قهوه ی تلخم که برای تمام کردنش باید شجاع باشی...اگرنه، گوشواره گیلاس...ادامه مطلب

- تو به من دروغ گفتی !

- به تو که سهله ، من حتی به خودمم دروغ میگم !

گوشواره گیلاس...

باید بارها و بارها زمین بخوری تا بالاخره یه بار بتونی درست بایستی.بی ایراد.بی خطا.

گوشواره گیلاس...

پاییز روزهایش کوتاه و شب هایش تا دلت بخواهد بلند است.تا می آیی یه روشنی روزش عادت کنی،تاریکی شبش فرا می رسد...

زندگی این روزهایمان هم انگار بی شباهت به شب و روزهای  پاییز نیستند.تا می آیی به روزهای روشن و خوش عادت کنی،روزهای سرد و تاریک و غمناک فرا می رسند و خوشی ات را پایان می دهند...خوشی ها کوتاه و ناخوشی ها بلندند...درست مثل روزهای کوتاه و شب های بلند پاییز...

گوشواره گیلاس...